UN_CUT TWENTY-THREE
--- Hot!_Minayeon ---
"กลับจากญี่ปุ่นคราวนี้ฉันได้ของดีมาด้วยล่ะ..."
เจ้านายตัวน้อยฉีกยิ้มที่ดูยังไงก็ช่างแสนร้ายกาจและน่าหวาดระแวง
นายอนถูกมินะฉุดลากแขนหลังเห็นว่าใบหน้าหวานใสซีดเผือดราวกับกระดาษ
จะไม่ให้กลัวได้อย่างไรกัน ในเมื่ออีกมือของน้องน่ะ กำแท่งหรรษาแบบสวมสีน้ำเงินขนาดใหญ่...
ของดีจากญี่ปุ่นที่ว่ามินะคงซื้อมันมาเพื่อใช้กับทาสอย่างเธอสินะ
"...ม... มินะ จะทำอะไรน่ะ..." น้ำเสียงสั่นเสียจนตัวเองก็ตกใจ
ไม่เคยลนลานกลัวอะไรขนาดนี้เพราะน้องมาก่อน ทว่ายิ่งเห็นเธอแสดงออกถึงเพียงนี้
อดีตเด็กทาสกลับยิ่งได้ใจกระชากแขนจนเสียหลักเซหวือเข้าปะทะอก
เค้าเกลี่ยปอยผมสีน้ำตาลประกายแดงทัดใบหูเพื่อจ้องมองดูเธอที่กำลังจะร้องไห้อยู่รอมร่อ
ในแวบหนึ่งนายอนคิดว่ามินะกำลังจะใจอ่อนเปลี่ยนไม่ใช้อุปกรณ์ชิ้นนั้น
แต่ทว่าเธอคิดผิด
ความอ่อนโยนทะนุถนอมเมื่อครั้งกาลเก่ามิได้มีหลงเหลืออีกแล้ว
มินะผลักเธอล้มลงบนเตียงหลังกว้างก่อนขึ้นมานั่งงอเข่ากดทับไม่ให้ได้ดิ้นหนี
"รู้อะไรไหม ฉันไม่รักพี่อีกต่อไปแล้ว อีกสามเดือนข้างหน้า
ฉันจะแต่งงานกับผู้ชายที่เพรียบพร้อมและไม่นานเค้าก็จะตกหลุมรักฉัน
เราจะสร้างครอบครัวด้วยกันอยู่ที่ญี่ปุ่น"
ฮึก... นายอนปล่อยน้ำตาให้รินไหลลงอาบสองข้างแก้ม
ลำคอขาวถูกขบกัดจนเกิดร่องรอยช้ำเป็นจ้ำๆ
เธอผินใบหน้าหนีทอดกายปล่อยให้มินะทำตามอารมณ์ปรารถนา
ริมฝีปากของน้องยังคงวนเวียนอยู่ที่เดิมทว่าฝ่ามือเลื่อนลงต่ำหยุดที่ยอดอกข้างในสาบเสื้อของชุดนอนตัวบาง
มือข้างหนึ่งของมินะกำลังขยำมันเต็มแรง
จากที่สะอื้นฮักอิมนายอนก็เริ่มเปลี่ยนมาส่งเสียงครางหวาน
"อือ อ้ะ อ้ะ... มินะ
แรงอีก... " เพราะสองนิ้วเรียวยาวได้ปัดป่ายแทรกเข้าไปในช่องทางรักแสนเปียกชื้น
นายอนจึงเผลอเร่งคนด้านบนโดยไม่รู้ตัว ทว่ากว่าจะคิดได้ก็สายเกินเสียแล้ว...
"ไม่พอจริงๆสินะ พี่น่ะ... "
มินะดึงมันออกก่อนผละตัวเพื่อปลดเปลื้องอาภรณ์บนกายจนหมด
อิมนายอนตื่นตะลึงในความงดงามราวพระเจ้าปั้นแต่งตรงหน้า
ต้นแขนแข็งเป็นมัดกล้ามบางๆ ไหนจะหน้าท้องเลขสิบเอ็ดนั่น
ดูก็รู้ว่าช่วงหลายปีมานี้มินะออกกำลังกายหนักแค่ไหน
แคว่ก... ถึงอดีตทาสตัวน้อยจะค่อยๆถอดเชิ้ตสีขาวของตนเองออก
ชุดนอนกระโปรงผ้าซาตินของนายอนกลับไม่ได้รับมัน
เค้าฉีกกระชากจนขาดวิ่นเผยผิวละเอียดเนียนนุ่มแม้มีรอยแต้มสีกุหลาบตั้งแต่ต้นคอไล่มายังฐานอกแต่มันไม่ได้ทำให้ดูน่าเกลียดเลย
ในทางกลับกันเหมือนผลงานทางศิลปะชิ้นหนึ่งเสียมากกว่า
ชักอยากสร้างสรรค์ให้งามเพริดยิ่งกว่านี้ซะแล้วสิ
มินะชันขาทั้งสองข้างของอิมนายอนตั้งกับเตียง
ก่อนจะสวมใส่สิ่งนั้นช้าๆ ดวงหน้าหวานของหล่อนสั่นไหวราวลูกนกเมื่อเธอดันมันเข้าไปในช่องทางรักรวดเดียวจนหล่อนสะดุ้งหวีดร้องเสียงดังลั่น
แช่ค้างไว้สักพักให้พอได้ปรับตัว เธอก็เริ่มบรรเลงจังหวะราวควบม้า
"อ๊า อ๊า มินะ อ้ะ... "
รอยยิ้มพอใจประดับบนใบหน้ามินะอย่างช่วยไม่ได้หลังพี่นายอนเรียกชื่อเธอ
ร่างกายของพี่เค้าสั่นสะท้าน นิ้วทั้งสิบจิกลงผ้าปูเตียงจนมันยับยู่ อา...
หล่อนหวีดครางลากยาว กระตุกสั่นรุนแรงเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะพักหายใจหอบ
คิดว่าฉันจะปล่อยให้อยู่บนสรวงสวรรค์นานนักหรือ
ดีใจตอนนี้ยังเร็วไป
มินะพลิกตัวอีกฝ่ายให้นอนคว่ำหลัง
จับต้นขาเรียวทั้งสองข้างของนายอนคำยันขณะแท่งหรรษายังไม่ถูกถอดออกจากกายกลาง …ไม่มีการเล้าโลมในยกนี้ทั้งสิ้นมินะทำเพียงสอดส่ายเอวของตนเองให้มันลึกเข้ามาข้างในจนสุดแล้วผ่อนออกซ้ำๆ
เสียงหน้าขาของเรากระทบกันดังพลั่ก! แต่ถึงกระนั้นนายอนไม่สามารถหลีกหนีได้เพราะสองมือของน้องนั้นจับล็อคพร้อมขยำสะโพกเธออยู่
"พอ... อ้ะ มินะ หยุดเถอะ ม...ไม่ ไหว พี่ไม่ไหว แล้ว"
อ้อนวอนไปก็เท่านั้น
มินะไม่ยอมหยุดจนเธอกระตุกเกร็งเพราะมันเป็นครั้งที่สองปลดปล่อยน้ำรักให้ไหลเปรอะเปื้อนจนหยดซึมทั่วที่นอน
นายอนรู้สึกปวดแปลบไปหมดทั้งช่วงล่าง
ขาสองข้างสั่นและไม่สามารถทนยันกายได้อีกต่อไป
เธอทรุดตัวนอนคว่ำหน้าขณะมินะค่อยๆถอดถอนเจ้าแท่งนั่นออก
"สนุกมั้ย เป็นยังไง ถึงใจหรือเปล่า ช่วงเวลาที่ฉันไม่อยู่
นี่พอจะสู้แชยองได้หรือเปล่า?"
หึ... อิมนายอนบิดยิ้มหยันให้กับประโยคดูแคลนนั้น
เธอพลิกตัวนอนตะแคงจ้องมองอดีตทาสตัวน้อยที่ฝีปากกล้าไม่น้อยอีกต่อไป
"ก็... ไม่เท่าไหร่หรอก"
"ว่ายังไงนะ..."
ฝ่ามือเรียวนั้นตะปบเข้าที่ปากอิ่มๆของเธอในทันที
มินะปีนขึ้นมาคร่อมเธอไว้อีกอีกครั้งก่อนน้องจะบดจูบลงมารุนแรงและหนักหน่วง ข้างแก้มของเธอถูกบีบเต็มแรงเพื่อบังคับให้อ้ารีบลิ้นเรียวเข้าไปกวาดชิมความหวาน
กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งทั่วโพรงปากเพราะถูกมินะขบกัดริมฝีปากล่างจนเจ็บแปลบ
"งั้นฉันขอแก้ตัวอีกสักครั้งเป็นไง... "
มินะปล่อยเจ้าแท่งสร้างความสุขเปื้อนน้ำรักของเธอทิ้งลงข้างเตียง
ใช้มือข้างหนึ่งกดข้อแขนทั้งสองของเธอไว้เหนือหัว
ส่วนอีกข้างก็เลื่อนลงสะกิดยอดอกปลุกเร้าอารมณ์ขึ้นมาอีกครั้ง
.
.
.
...ปล่อยอุปกรณ์นั่นไป
เรามาใช้ของจริงกันบ้างดีกว่า...
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น